راه رفتن در آب استخر برای کسانی که به علت بیماری نمیتوانند روی زمین پیادهروی کنند فواید زیادی داشته و به کاهش درد اندام کمک میکند.
ایرانفینا: بسیار دیده میشود که در استخرهای عمومی افرادی در قسمت کم عمق راه میروند و ذکر میکنند این کار را به توصیه پزشک انجام میدهند.
براساس تحقیقات دکتر مهرداد منصوری، متخصص ارتوپدی راه رفتن در آب بسیار مفید بوده و تأثیرات زیادی از جمله موارد زیر را داراست:
*تقویت عضلات اندام تحتانی و تنه
*قوی و محکم تر کردن استخوان های لگن و ستون مهره و اندام تحتانی و پیشگیری از پوکی استخوان
*افزایش جریان خون و تنفس و کمک به کارکرد بهتر قلب و ریه و پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی
البته راه رفتن روی زمین به مراتب کمک بیشتری به سلامتی میکند مگر در مواردی که بیمار به عللی نتواند آن را انجام دهد.
به طور مثال به علت بیماریهای قلبی راه رفتن روی زمین فشار زیادی به سیستم قلبی عروقی وارد کند (راه رفتن بر روی زمین نیاز به انرژی بیشتری داشته و برای برآورده کردن این انرژی قلب و ریه باید بیشتر کار کنند.)
به علت بیماری مفصلی یا استخوانی در اندام تحتانی نیز راه رفتن روی زمین موجب درد اندام شود (در کسی که به هر علتی از درد اندام رنج میبرد راه رفتن روی زمین ممکن است موجب افزایش فشار بر روی بافت آزرده و در نتیجه افزایش درد شود.)
بنابراین راه رفتن در آب برای افرادی که دچار چنین بیماریهایی هستند بسیار توصیه میشود.
غوطهور شدن در آب فرد را سبک و کم وزن میکند. این کاهش وزن از چند جنبه میتواند به بیمار کمک کند.
*با سبک شدن وزن، انرژی کمتری برای راه رفتن مورد نیاز است. در نتیجه بیمارانی که ظرفیت قلبی عروقی و ریوی اندکی دارند میتوانند بهتر در آب راه بروند. کسانی که به بیماریهای قلبی عروقی و ریوی مبتلا هستند ممکن است با کمی راه رفتن بر روی زمین دچار تنگی نفس شوند. پس راه نمیروند. این راه نرفتن میتواند به سرعت موجب ضعف عضلات تنه و اندام تحتانی شود.
این ضعف عضلانی از یک طرف آنها را ناتوانتر کرده و از طرف دیگر موجب بروز دردهای پراکنده در بدن بخصوص کمردرد و درد زانو میشود. این بیماران با راه رفتن در آب میتوانند قدرت عضلانی تنه و اندام تحتانی خود را حفظ کرده یا حتی بهتر کنند.
*سبک شدن در آب موجب میشود به بافت ها و ساختمان های اندام تحتانی فشار کمتری وارد شود. کسانی که در تنه و اندام تحتانی خود به بیماری های استخوان، مفصل، تاندون، رباط، عضله و دیگر بافت ها دچار هستند ممکن است با راه رفتن دچار افزایش درد شوند. این عاملی میشود تا فرد کمتر راه برود و همین کم راه رفتن میتواند موجب کاهش قدرت عضلات تنه و اندام تحتانی و به دنبال آن افزایش شدت درد شود.
با راه رفتن در آب بیمار راحت تر مفاصل خود را حرکت میدهد. از طرف دیگر اگر حرارت آب کمی بالا بوده و گرم باشد همین گرما درد بیمار را کمتر کرده و به حرکت اندام و مفاصل وی کمک میکند.

راه رفتن در آب
چگونگی راه رفتن در آب
راه رفتن در آب مانند هر ورزش دیگر باید به آرامی شروع شود. در ابتدا حدود پنج دقیقه به آهستگی در آب راه بروید و سپس بتدریج سرعت راه رفتن خود را افزایش دهید.
اگر به بیماری قلبی عروقی یا تنفسی مبتلا هستید مواظب باشید تا بهطور ناگهانی در معرض تغییر دما قرار نگیرید. درجه حرارت آب دوش قبل از استخر و آب خود استخر باید طوری باشد که زیاد گرم یا زیاد سرد نباشد. اگر درجه حرارت آب با دمای محیط متفاوت است به تدریج بدن خود را در معرض آب قرار دهید تا فشاری به سیستم قلبی عروقی شما وارد نشود.
اگر به منظور کاهش دردهای کمر یا زانو در آب راه میروید و میخواهید از راه رفتن در آب نفع بیشتر ببرید باید راه رفتن خود در آب را کمی سریعتر انجام دهید بهطوریکه هنگام راه رفتن مقاومت آب را در مقابل ران های خود احساس کنید. در ابتدا آهسته راه بروید ولی بتدریج سرعت خود را بیشتر کرده بصورتی که احساس کنید پاهای شما آب را شکافته و به جلو میرود.
با این کار باید بتوانید مقاومت آب را در جلوی ران و ساقهای خود احساس کنید. این طرز راه رفتن موجب میشود عضلات شکم و عضلات اطراف ستون مهره و عضلات چهارسر ران شما بتدریج قوی تر شده و بدنبال آن کمردرد و درد زانوی شما بتدریج کاهش مییابد.
اگر توان حرکتی کمی دارید مواظب راه رفتن خود در استخر باشید. با احتیاط قدم بردارید تا در استخر لیز نخورید. کف استخر ممکن است بیش از حد لیز باشد بخصوص در قسمت هایی که رنگ شده است. برای بهتر راه رفتن میتوانید از دمپایی های مخصوص استفاده کنید تا تعادل شما بهتر حفظ شود.
اگر مشکل قلبی عروقی یا تنفسی دارید بهتر است از استخرهایی استفاده کنید که برای ضد عفونی آب نه از کلر بلکه از ازن Ozone استفاده میکنند. در استخرهایی که از کلر برای ضد عفونی آب استفاده میکنند غلظت زیاد گاز کلر در هوای استخر ممکن است برای شما سیستم تنفسی شما خوب نباشد./
انتهای پیام